قسمت 1 بدون کلیک روی لینک

1) برای کمک، بارگیری و استفاده از سرویس امنیتی آنلاین مانند Norton یا McAfee در صورت امکان از نرم افزار امنیتی آنلاین استفاده کنید. آن‌ها هر گونه تهدید احتمالی را برای رایانه شما شناسایی می‌کنند و از هر وب سایت ناامن به شما هشدار می‌دهند. این‌ها اغلب هزینه دارند و هزینه آن هم بسیار زیاد است. حتی اگر نمی‌توانید از هیچ سرویس امنیتی استفاده کنید، معمولاً بررسیURL ها در وب سایت‌های آن‌ها با استفاده از ابزار اسکنر پیوند مانند وب امن Norton رایگان است. همچنین می‌توانید پیوندها را با سرویس هایی مانند Securi اسکن کنید.

2) به صفحه‌ای که در Google نشان داده می‌شود نگاه کنید. اگر از یک موتور جستجو مانند Google برای رفتن به وب سایت استفاده می‌کنید، توجه داشته باشید که از سایت‌هایی که در ابتدای جستجو می‌آیند استفاده کنید. به طور کلی، وب سایت‌های قابل اعتماد بیشتری در بالای صفحه نتایج شما ظاهر می‌شوند. هرچه به پایین بروید، خطر کلیک کردن روی یک سایت ناامن بیشتر می‌شود.

به خاطر داشته باشید که افراد می‌توانند برای نزدیک کردن وب سایت خود به بالای لیست نتایج جستجو هزینه پرداخت کنند. اکثر هکرها و کلاهبرداران این کار را نمی‌کنند، اما به هر حال به طور خودکار به اولین نتیجه اعتماد نکنید.

3) نشانگر را روی لینک قرار دهید تا URL کامل نشان داده شود. هکرها و کلاهبرداران معمولاً متن پیوندها را تغییر می‌دهند تا تصور کنید که روی یک وب سایت کلیک می‌کنید، در حالی که به یک سایت ناامن هدایت می‌شوید.  حتی اگر از سرویس امنیتی آنلاین استفاده می‌کنید، این یک اقدام احتیاطی خوب برای وب سایت‌های جدید و ناآشنا است.

4) اگر شک کردید روی لینک کلیک نکنید. ممکن است تعجب کنید، اما اگر فکر می‌کنید لینکی ایمن نیست، نباید روی آن کلیک کنید. اگر URL مشکوک به نظر می‌رسد یا احتمال کلاهبرداری می‌دهید، ممکن است یک سایت ناامن باشد.

قسمت 2 وقتی در سایت هستید ایمنی سایت اینترنتی راچک کنید.

1) اطلاعات نویسنده / سازنده را بررسی کنید. آیا جایی وجود دارد که بتوانید اطلاعات تماس سازنده مانند نام ، آدرس ایمیل ، شماره تلفن و … را پیدا کنید. سایت‌های معتبر این اطلاعات را در اختیار مخاطبان خود قرار می‌دهند اما یک وب سایت کلاهبرداری یا فیشینگ، به احتمال زیاد راهی برای دستیابی به آن‌ها از ترس گرفتار شدن نخواهد گذاشت. همه سایت‌ها متفاوت هستند و برخی از سایت‌های کلاهبرداری یا فیشینگ ممکن است اطلاعات تماس جعلی داشته باشند تا شما به آن‌ها اعتماد کنید.

2) اسکن سریع ایمنی سایت اینترنتی را انجام دهید.

آیا گرامر یا علائم نگارشی وجود دارد؟ کلمات غلط املایی؟ بعضی اوقات وقتی کلاهبرداران یا هکرها عجله دارند، بررسی این موارد را فراموش می‌کنند. وب سایت‌های تجاری مانند فروشگاه‌های خرده فروشی یا بانک‌ها خطاهای ساده‌ای از این قبیل ندارند.

آیا آرم شرکتی در هر جایی وجود دارد؟ تصاویر چطور؟ اگر سایت حرفه‌ای به نظر نرسد، احتمالاً چنین نیست. حتی اگر سایت ایمن باشد، احتمالاً نمی‌خواهید به اطلاعاتی که در آن‌جا پیدا می‌کنید اعتماد کنید. اگر آن‌ها برای ساختن سایت وقت نگذاشتند، احتمالاً برای تحقیق نیز وقت نگذاشتند.

آیا اطلاعات شخصی شما را درخواست می‌کند؟ آیا پیوست‌ها یا معاملات مشکوکی وجود دارد که برای درست بودن خیلی خوب هستند؟ هکرها و کلاهبرداران معمولاً می‌خواهند شما را با تحویل اطلاعات شخصی فریب دهند، بنابراین قبل از شرکت در هر “مسابقه” که به شماره کارت اعتباری نیاز دارد، فکر کنید.

3) اگر هنوز مطمئن نیستید، بررسی دقیق تری انجام دهید.

آیا لینک‌های واقعی با لینک‌های جعلی ترکیب شده‌اند؟ گاهی اوقات این می‌تواند یک تقلب را نشان دهد، زیرا افراد کلاهبردار کاربران را به سیاست‌های حفظ حریم خصوصی سایت‌های دیگر لینک می‌دهند تا در ذهن مخاطب واقعی تر به نظر برسد.

مراقب پنجره‌های بازشو باشید! کلاهبرداری فیشینگ بعضاً شما را به یک وب سایت واقعی هدایت می‌کند که دارای پنجره های بازشو منجر به وب سایت جعلی یا ناامن می شود.